Fanovi konzola i retro-gejminga već nekoliko godina unazad traže da im poznati japanski gigant CAPCOM napravi rimejkovanu verziju jednog unikatnog i pomalo zaboravljenog klasika koji pripada Resident Evil franšizi: Resident Evil: Code Veronica. Naslov koji je u početku bio zamišljen kao obični Resident Evil 2 port za SEGA Saturn konzole, zahvaljujući tadašnjoj mudroj odluci CAPCOM-a bio je pretvoren u nešto mnogo ozbiljnije i kvalitetnije – potpuno zasebnu Resident Evil igru, pravi specijal za tada inovativnu SEGA Dreamcast konzolu.
Najavljen maja 1998. godine tokom iste konferencije na kojoj je SEGA otkrila svoju, ispostaviće se, posljednju konzolu, Biohazard: Code Veronica (kako je poznat u Japanu) je obećavao nešto potpuno revolucionarno u svijetu survival horror žanra kojeg je CAPCOM lansirao 1996. godine s prvim dijelom Resident Evil-a. Po prvi put u porodici Resident Evil naslova, RE: Code Veronica je uveo komplet 3D okruženje s poboljšanom grafikom i nešto drugačiju kameru koja prati glavne junake priče.
Fanovi Resident Evil-a imali su priliku da već 1999. godine isprobaju novi RE naslov i to na Tokyo Game Show događaju kojem je prisustvovao i legendarni Šinđi Mikami. U video prilogu ispod možete pogledati kako je to izgledalo i na trenutak uroniti u magiju atmosfere retro-gejminga s kraja 90-ih i početka 2000-ih.
Kako pišu najupućeniji fanovi na sajtu projectumbrella.net, iako je te iste 1999. godine Biohazard: Code Veronica trebalo da se nađe u radnjama, novi Resident Evil je morao da sačeka još neka „poliranja“ prije nego što je konačno pušten u februaru 2000. godine i to prvo u Japanu, pa potom za tržište Sjeverne Amerike, da bi se u Evropi našao tek u maju iste godine. Srećnici koji su imali Dreamcast konzolu mogli su da uživaju u nečemu što će ostati upisano u istoriju retro-gejminga, gejminga, CAPCOM-a i survival horor žanra.
Nažalost, ovaj klasik koji se prema podacima CAPCOM-a do početka 2003. godine prodao u skoro 2,5 miliona primjeraka (1,15 miliona kopija za SEGA Dreamcast i 1,32 miliona kopija za Sony PS2 konzolu; ta cifra je kasnije premašila 3 miliona), do dana današnjeg ostao je bez svog rimejka i to zaboravljen u CAPCOM-ovoj fioci s jednim drugim klasikom kojeg takođe možda nikada nećemo vidjeti u modernoj verziji – Dino Crisis.
Zanimljivo, Dino Crisis i Biohazard: Code Veronica su naslovi kojima se CAPCOM prilično ponosio u svojim finansijskim izvještajima krajem devedesetih i početkom milenijuma. Tako se u finansijskom izvještaju za 1999. godinu, na osmoj stranici, u krupnom kadru našao Dino Crisis koji je najavljen kao revolucionarni naslov iz žanra „panični horor“ (panic horror) koji je kasnije potpuno opravdao najavu iz te godine, dok je u finansijskom izvještaju za 2000. godinu jedno veoma važno mjesto pripalo upravo Resident Evil: Code Veronica.
Resident Evil 2 SEGA Saturn port? Ne… fanovi zaslužuju nešto mnogo bolje!
Mnogo je razloga zbog kojih postoji toliko jedinstvene energije među gejmerima kada se pomene Resident Evil: Code Veronica. Puno je tu istorije i poteza „za pamćenje“: naslov je nastao, kao što smo istakli, neplanirano i to kao ekskluziva za, ispostaviće se, posljednju SEGA konzolu koja je, zanimljivo, funkcionisala na modifikovanoj verziji Windows operativnog sistema (!); donio je po prvi put potpuno obrađeno 3D okruženje u Resident Evil franšizi (slično kao i Dino Crisis 1); a prema podacima pomenutog fan sajta projectumbrella.net, znamo i da su na njemu radile čak četiri kompanije: NEXTECH je radio na programerskom dijelu i teksturama, FLAGSHIP na scenariju (inače kompanija koju je CAPCOM osnovao baš za potrebe osmišljavanja priče za nove igre), dok je ostalo podijeljeno između CAPCOM-a i kompanije TOSE.
Fanovi pišu da je 1998. godine prvobitna ideja bila da se napravi Resident Evil 2 port za SEGA Saturn, ali je CAPCOM nakon razmatranja to odbio jer nije želio bilo kakav naslov i to s lošom grafikom. Pala je, iz ugla franšize, revolucionarna odluka da se napravi eksluziva za SEGA Dreamcast.
No, ta odluka došla je u nezgodno vrijeme po SEGA-u. Sony je uveliko počeo da osvaja tržište ručnih konzola, prvo s revolucionarnim PlayStation 1, a onda i s neprevaziđenom „dvojkom“ (PlayStation 2 ili PS2). O „ratu konzola“ i posljedicama po SEGA-u smo pisali u našem drugom specijalu koji toplo preporučujemo za bolje razumijevanje ovog aspekta naše priče.
Zbog propasti SEGA-e, Resident Evil: Code Veronica se kasnije našao i na Sony PlayStation 2 (2001. godine) i GameCube (2003. godine) konzolama i to u poboljšanoj verziji poznatoj kao „Resident Evil: Code Veronica X“ (odnosno, Biohazard: Code Veronica X). Od 2011. godine, dostupna je i „HD“ verzija za PlayStation 3 i Xbox 360, od 2017. godine za PlayStation 4 (pa samim tim i PlayStation 5), a od 2019. godine i za Xbox One i Xbox Series X i S (podaci prema Resident Evil Fandom Wiki).
Bizarni eksperiment „CODE Veronica“, korumpirana korporacija „Umbrella“ i usamljeno ostrvo Rokfort
Kao što smo već rekli, RE Code Veronica je srećnim obrtom istorije ipak napravljen kao novi dio u franšizi, a ne spin-off ili port RE 2. Priča koju predstavlja ovaj dio nadovezuje se vremenski na Resident Evil 2, a priprema uvod za Resident Evil 3: Nemesis. U fokusu je glavna junakinja, Kler Redfild, koja je nakon dešavanja iz Resident Evil 2 odlučila da pronađe svog brata, Krisa.
Uvodni video za igru RE Code Veronica otkriva da je Kler, tokom potrage za bratom, uspjela da upadne u kancelarije zloglasne korporacije „Umbrella“. Ova korporacija, za one manje upućene u priču Resident Evil-a, predstavlja ogromnu organizaciju koja uglavnom posluje u oblastima farmakologije i vojnog naoružanja, a navodno s ciljem da pomogne razvoju ljudske civilizacije. Njeni pravi ciljevi, pak, su manipulacija globalnom populacijom i uspostavljanje dominacije njenih čelnika – Alberta Veskera, Vilijama Birkina, Osvela Spensera, Džejmsa Markusa i Edvarda Ešforda. Otud i razvoj famoznog „virusa T“ (t-virus) koji ljude pretvara u zombije.
Uhvaćena na djelu, Kler pokušava da pobjegne, ali njen pokušaj sprječavaju snažne ekipe bezbjednosti kojima je u pomoć pritekao i vojni helikopter.
Za kaznu, Kler je poslata na zloglasno ostvro Rokfort (Rockfort) kojim, kako saznajemo tokom igre, upravlja izvjesni general Alfred Ešford (Alfred Ashford). To ostvro poslužilo je korporaciji Umbrella u više navrata kao zatvor za one koji su se usudili da joj se na bilo koji način usprotive. Tokom igre ćemo saznati ko se još tu našao i kakva je bila njihova (tragična) sudbina.
Inače, pomenuti general Ešford ima veze s onim zbog čega se igra i zove CODE: Veronica. Alfred i njegova sestra bliznakinja, Aleksija (Alexia Ashford), rezultat su genetičkog inžinjeringa koji je ostvaren u okviru projekta kojim je upravljao doktor Aleksandar Ešford, a koji je nazvan CODE: Veronica. Dr Ešford je, radi ostvarivanja primata prestižne britanske porodice Ešford u okviru organizacije Umbrella, odlučio da „oživi“ gene grofice Veronike Ešford, koja je bila poznata po izuetnoj ljepoti, ali i inteligenciji. Rezultat su bili vještački stvoreni blizanci Aleksija i Alfred.
Aleksija je, kao rezultat eksperimenta, naslijedila ljepotu i inteligenciju njene biološke majke, ali s ozbiljnim nuspojavama. Ona je prosto bila opsjednuta sobom i željela je da od sebe napravi neku vrstu savršenog bića, praktično boginju. Njen brat blizanac, Alfred, patio je od raznih psihičkih problema, a nju je vidio kao svog idola. Ovaj zloglasni duo biće vam glavna prepreka tokom igre. Da ne otkrivamo previše, reći ćemo samo da će posebno izazovan biti susret s Aleksijom, koja je sebi ubrizgala specijalnu varijantu „t-virusa“ poznatu kao „T-Veronica“. Šta će vam pripremiti Alfred, general napuštenog ostrva, a šta njegova sestra – to vam ostavljamo da otkrijete ukoliko budete odlučili da uronite u svijet ovog klasika.
Pređimo na gejmplej i karakteristike igre.
Gejmplej
Resident Evil: Code Veronica, kao što smo rekli, donio je veoma značajnu novinu u pogledu 3D okruženja, kao i u načinu na koji kamera prati glavne junake s kojima prelazite igru: Kler, Stiva i Krisa. Za Kler i Krisa Redfilda smo ranije napomenuli da se radi o bratu i sestri, a Stiv je mladić kojeg Kler zatiče na ostvru i to odmah na početku. On će na nju pucati iz mitraljeza s jednog prozora, ne znajući da ona nije zombi. Kada je shvatio da je Kler jedna od preživjelih, uspostavio je kontakt s njom koji tokom igre evoluira od distanciranog do emotivnog, s obzirom na to da će njih dvoje preživjeti dosta toga zajedno, a Kler će usput saznati i neke teške stvari o Stivovoj porodici i razlogu zbog kojeg je on pritvoren na ostvru.
Arsenal naoružanja čine, između ostalog, popularni italijanski pištolj koji je efikasan samo protiv tromih zombija (ne i protiv drugih, brzih napasti), nož, bacač bombi, snajper, samostrijel, kao i dva zanimljiva modela automatskih pušaka (M-100P i Sub Machine Gun) koja omogućavaju pucanje u dva neprijatelja istovremeno.
Dok automatskim puškama tipa „M-100P“ upravlja Kler, modelima koji liče na čuveni „MAC-10“ upravlja Stiv. Dio u kojem igrač može da „isproba“ automatske puške koje ima Stiv je ujedno i jedini dio u kojem se može igrati s ovim likom, koji u svom inventory-ju nema ništa drugo do ove puške koje je zamijenio za „zlatne lugere“ koji su bili neophodni Kler radi prolaska u tajnu prostoriju Ešfordovih.
Automatske puške i bacač bombi su, naravno, vaša najbolja šansa protiv najvećih napasti u igrici: „želatinoznih“ zombija koji svojim mutiranim rukama mogu da vas dohvate s nekoliko metara daljine i to veoma velikom brzinom.
Pištolj, kao što rekosmo, dobro dođe kod „klasičnih“ zombija, ali zato gotovo ništa ne pomaže kod najvećih „smarača“ u igrici – slijepih miševa i zombi pasa. Prvi vam sporo troše energiju, ali nikako da vas puste na miru, dok drugi skaču na vas toliko brzo da nemate kad da ih naciljate.
Osim klasičnih zombija, „želatinoznih“ zombija, zombi pasa i slijepih miševa, igra „skriva“ i mnoga druga užasna stvorenja zbog kojih istu nije pametno igrati noću. Jedno takvo čudo je i gigantski crv koji se ne može ubiti, već mu možete samo pobjeći. Druge zvijeri nećemo otkrivati, ali su svakako još strašnije od pomenutih i pojavljuju se kako se približavate cilju.
Regenerisanje energije, kao i u RE 2, vrši se preko zelenih biljki (Green Herb) i sprejeva za prvu pomoć. Stanje glavnih junaka pratite kako preko menija, tako i uživo preko njihove neverbalne komunikacije. Kada Kler, Stiv ili Kris hramlju i drže se za stomak, to je znak da im je stanje kritično i da još jedan ili dva napada mogu da dovedu do kraja igre.
Osim oružja i stvari za obnovu zdravlja, igra nudi i dosta predmeta koji su korisni ili neophodni za dalje prelaženje nivoa. Akt tašne s municijom, ključevi za pojedine brave, kartice za otključavanje elektronskih brava i famozni „emblemi“ zakomplikovaće vam računicu slaganja stvari u jako malom prostoru koji vam stoji na raspolaganju.
Pametno sortiranje stvari i korišćenje „kutije“ u save room-u za odlaganje neesencijalnih stvari ključni su za prelazak igrice u razumnom vremenskom intervalu i bez potrebe da se sve igra iz početka kada shvatite da ste u ćorsokaku jer niste dobro rasporedili ono što vam treba.
Kad smo već kod save room-a, da napomenemo da je ovaj dobio svoju jedinstvenu melodiju koja se lako uhvatila za srce fanova franšize, a jutjub je do danas već preplavljen njenim originalnim i obrađenim verzijama. Za muziku su inače bili zaduženi Hidžiri Ance (Hijiri Anze), Takeši Mijura (Takeshi Miura) i Sanae Kasahara (Sanae Kasahara).
Igra ostavila neizbrisiv trag u istoriji gejminga, a posebno u svijetu konzola
Da je igra ostavila neizbrisiv trag u istoriji gejminga govori više činjenica, od kojih smo neke već istakli ranije. Ovdje ćemo iskoristiti priliku da pomenemo malo poznatu činjenicu da su baš zbog ove igrice izašla i dva kolekcionarska primjerka SEGA Dreamcast konzole i to u crvenoj (Kler) i plavoj (Kris) boji.
Vjerovali ili ne, verzija u plavoj boji košta čak 4000 EUR!
Osim dvije zanimljive konzole, za igricu je priređeno i uputstvo za igranje (manual) koje predstavlja pravi udžbenik obima 300 strana! Osim japanske, ovaj „udžbenik“ je dobio i evropsku verziju, a danas predstavlja kolekcionarski primjerak i izvor važnih informacija o detaljima radnje koja nije do kraja rasvijetljena u igrici (podaci o porodici Ešford, Stivu, ostvru Rokfort, itd.).
Igrica danas okuplja veliki broj fanova koji konstantno traže od CAPCOM-a da konačno napravi rimejk ovog klasika. Njima nije jasno kako je moguće da su RE2 i RE3 dobili rimejkove, a baš Code Veronica, za koju smo rekli da je veza u priči između dva poznatija dijela, nije.
Neki su čak i krenuli u posao pravljena besplatnog fan rimejka, samo da bi im CAPCOM pokucao na vrata i priprijetio tužbom zbog autorskih prava. Neki su zbog toga CAPCOM ironično nazvali Nintendo (jer je Nintendo poznat po okrutnom hvatanju onih koji pokušavaju da prave rimejkove njegovih igrica).
U novembru prošle godine pojavila se i špekulacija da bi CAPCOM mogao da krene u posao rimejka, ali je onda u decembru poznati portal Kotaku „potopio“ fanove viješću da su iz CAPCOM-a potvrdili da im Code Veronica trenutno nije u planu.
Šta će se dalje dešavati po pitanju rimejkovanja ovog klasika nismo sigurni, ali bi bila zaista velika šteta da se na stotine hiljada fanova širom svijeta ostave bez mogućnosti da još jednom prožive jedinstveno iskustvo bjekstva sa zloglasnog ostvra Rokfort. Zato se nadamo da će i ovaj naš članak biti mali doprinos borbi da se čuje glas gejmera i fanova Resident Evil i Dino Crisis franšiza.